Ensaio -Esquecédeme, demos-

Demos mil no meu intelecto imaxinando! Brincan cal sapos namorados demacrando a miña paciencia; disimulando van coa súa preguiza a devorarme: deixádeme!

Interrompen a miña estanza cegándome. Por un momento ouveo intentando desfacerme da mala suor.

Demos mil do meu intelecto fumando!... E eu daría as miñas vísceras porque me deixasen respirar un segundo; nun momento, séguenme fodendo.

Abondaría quedar en xaxunas para que me devolvan a ialma?

Demos mil ao meu intelecto machucando! Só unha vez máis: ESQUECÉDEME!