e camelo da tempestade,
piadosa alma da dúbida
xemendo nun pedestal.
Vendeuse polo que non era
e agora é unha verdade
que berrou, que berra, que berrará...
que se atragoou unha bala.
Por que non montas o crebacabezas
que deixaches estendido no chan?
Unha vez escribiu a súa vida
e o seu testamento arrebatoulla.
Dime se é igual o inferno
que o chan que piso cada día,
ou talvez mires ao inferno
dende o alto da túa grandeza.
Dime se é igual o ceo
que estar colgado dunha mentira.
Por que non montas o crebacabezas
que deixaches estendido no chan?
Ningún comentario:
Publicar un comentario