É de esperar que algún día
a lúa caia do ceo
e deixe unha ausencia infinita.
Aos meus pés ha de caer
e, como soportar
que tantas pombas
se deixen de arrolar!
Intentarei colgala,
pero antes escribirei o teu nome
cal se fose nunha árbore,
e así ti o poderás ver,
e eu crer que o verás,
e todos os demáis pensarán
que na lúa hai unha pintada.
... E se caese aos teus pés
e escribises xunto ao teu
o meu nome e a colgases...
Ningún comentario:
Publicar un comentario