días contados de paixón inerte
e amor eterno sempre compartido
coa débeda obrigada a unha existencia
amortizada en pagos usuarios
conxugando os verbos vivir e amar
en primeira persoa do plural
reducidos ás formas do presente.
¿Qué lle podo ofrecer a quen me intente
se son un fío solto da esperanza
tecida e destecida
por Penélope?
Autor: Lois Pereiro (extraído da súa antoloxía poética "Poesía última de amor e enfermidade" (1992-1995) )
Ningún comentario:
Publicar un comentario