-O home que se agochou tras a árbore-

Salgueiros, laranxeiras, carballos,
piñeiros e eucaliptos altos,
amendoeiras, nogueiras, olmos;
congoxas das súas paixóns.

Suspenso na prosa maldita,
desterrado do verso axexador,
roto polas faladurías
de certo desencanto de amor.

Chopos, maceiras, cerdeiras,
plátanos e aciñeiras rotas,
figueiras, vides sen froitos;
congoxas das súas paixóns.

Camiña o home de medo
tras sombra arrebatadora de árbore.
Dicindo vai un refraneiro
á súa ialma fría, solitaria e parca.