Así que cesen as cancións e a lúa cese no seu empeño de cuspirme; así os raios omitan aos tronos ou as nubes traian boas novas; así os paxaros deixen de picotearme os ollos e as ovellas de balarme nos oídos: nese momento bailarán as futuras imaxes pisando as irtas momias que bombean o meu pasado.
Así o traidor cese a súa traizón; así o sol se renove; así os meus ollos deixen de sangrar; así as horas mexan a miña cordura. Aí bailarán as vindeiras boas novas pisando as que amorgallaron o meu pasado.
Asi morran as vellas estampas!, non quero recordalas na miña dor! Asi crezan as marabillas que hoxe non coñezo!; que crezan e duren e se aferren ao meu esgazado motor. Que sexan benvidas! Que vivan!...
...así cese a vella canción.
Ningún comentario:
Publicar un comentario