Nin lume nin frol
na paixón que tocoume en sorte;
só un nó que me absorbe.
No escuro manto
feles e prantos.
Nin ouro nin ferro,
só deserto e máis deserto
neste poema irto que me ensome.
No escuro manto
desenganos.
Nin quietude nin revolución
no senlleiro berce que me chucha;
só baleiro e desexo.
No escuro manto
cantos de piedade.
Nin sequer misericordia
que me valla neste escuro manto!;
só desencantos, só desilusións!
Só.
Amando.
