delicadeza latexante.
Eras ébano sangante
e opio pra os meus sesos.
Reduciches a miña paixón
coa trampa da túa fuxida,
mais os mitins nocturnos
negáronse a crela.
Agora escapo das castas palabras,
prefiro construír un futuro...
mais non chega o ar, sobra!
...Ti prefires seguir evadida.
Agora esquezo as castas miradas
coa dor amarga da derrota.
Prefiro que o teu engano acabe aquí
a volver ver como che afastas.
Ningún comentario:
Publicar un comentario