-Oda á nena que conversou coa lúa-

Está xa a nena chorando
(qué covarde que está esta nena),
está coa súa boneca rota
(qué covardes boneca e nena).
Está a nena coa lúa
(qué bonita a lúa que está),
estalle a contar as súas penas
(que peniña as súas penas me dan!).

Ai!, que doída está a nena!;
dime, nena, por que ti o estás?
Está doída en desamores
(nena da ialma, non o esteas máis).
Ai!, que a nena se nos morre!
(a ver se conmove ó seu galán).
Por que a nena está chorando?;
será que será, por que será?