sábado, 21 de marzo de 2015

-Senlleira soidade-

Senlleiro e frío leito
que invade o meu soñar;
solitaria e triste mañá
que avasala o meu espertar.
Sodes crueis cal infinito
que nunca chega ao seu final!
Sodes insensíbeis!, sodes miserábeis!
...deixade a miña ialma repousar.


Ningún comentario:

Publicar un comentario